انتونی بلینکن، وزیر خارجۀ ایالات متحده گفت که بحران سازماندهی شدۀ روسیه در مرز اوکراین یک نکته را روشن کرده است: "هستۀ این [بحران] مرتبط می‌شود به اینکه روسیه اروپای پس از جنگ سرد را که سرتاسر آزاد و صلح آمیز است، رد می‌کند."
روسیه مکرراً پیمان‌ها و توافقاتی را که امضا کرده است و اصولی را که متضمن صلح در طول دهه‌ها بوده است، نقض کرده است.
آقای بلینکن گفت: "آن اصول به هیچ کشوری حق نمی‌دهد که مرزهای کشور دیگری را با زور تغییر دهد، تا سیاست‌هایی را که خود دنبال می‌کنند یا گزینه‌هایی که را بر می‌گزیند بر دیگران تحمیل کند، از جمله اینکه با کی رابطه باید داشت؛ یا ابزار نفوذ را به کار بسته و بر همسایگان مستقل به خواست خود چیره شد."
آقای بلینکن در این سخنرانی در برلین گفت: "اجازه دادن به روسیه که با معافیت آن اصول را نقض کند، همۀ ما را به عصر بسیار زیاد خطرناک و بی‌ثبات خواهد کشاند، به عصری که این قاره و این شهر به دو بخش تقسیم شده بود، توسط قلمرو حایل که متعلق به هیچ کسی نبود از هم جدا شده بود، جاییکه سربازان گزمه می‌کرد و تهدید جنگ تمام عیار ذهن همگان را مشغول کرده بود."
روسیه پیمان هلسینکی ۱۹۷۵ را امضا کرده است که ده اصل رهنمون کننده را برای تضمین حاکمیت کشورهای مستقل ایجاد کرده است. روسیه تمام آن اصول را نقض کرده است.
روسیه به پابندی به توافق ویانا مکلف است، توافق الزامی سیاسی که هدف آن افزایش شفافیت و قابلیت پیشگویی در مورد فعالیت‌های نظامی به شمول تمرینات نظامی است. روسیه مندرجات این توافق را به گونۀ انتخابی پی‌گیری می‌کند.
با امضای یادداشت بوداپست، روسیه، ایالات متحده و بریتانیا تعهد کردند تا "استقلال، حاکمیت و مرزهای موجود اوکراین را احترام گذاشته و از تهدید یا استعمال قوه بر ضد آن کشور پرهیز کنند". کاملاً بدیهی است که روسیه می‌خواهد که این توافق را نادیده بگیرد.
آقای بلینکن گفت: "اگر روسیه بر اوکراین حمله کرده و آن کشور را اشغال کند، اقدام بعدی چه خواهد بود؟ تلاش‌های روسیه برای مبدل ساختن همسایگانش به دولت‌های دست نشانده، کنترول کردن فعالیت‌های آنان، سرکوب کردن هرگونه جرقۀ اظهار دموکراتیک افزایش خواهد یافت. زمانیکه اصول حاکمیت و خود ارادیت برباد رفت، به جهانی رجعت خواهد شد که در آن قواعدی را که ما با هم طی دهه‌ها شکل دادیم، فرسوده و سپس زایل می‌شود."
وزیر خارجه بلینکن گفت: "یک کشور مکرراً به تعهدات خود پشت گشتانده و هر قاعده‌ای را که بر آن توافق کرده، نادیده گرفته است، با وصف آنکه دیگران سخت کوشیده اند تا در هر مرحله آن را به همراه داشته باشند. آن کشور روسیه است...این بزرگتر از منازعه بین دو کشور است. این بزرگتر از بحث روسیه و ناتو است. این بحرانی است که پیامدهای جهانی دارد و مستلزم توجه و اقدام جهانی است."