ارزیابی سالانۀ تهدیدات که اخیراً از سوی نهادهای استخباراتی ایالات متحده نشر شد، پیش‌بینی کرده است که "ایران با فعالیت‌های گستردۀ زیانبار برای اعمال نفوذ، به مثابۀ یک تهدید منطقه‌ای باقی خواهد ماند".
این گزارش خاطر نشان کرده است که کارکنان ایالات متحده، شرکا و علایق این کشور در معرض خطر حمایت رژیم ایران از تروریستان نیابتی و رژیم فرومایۀ سوریه و نیز تمایل فزایندۀ ایران به توسل جستن به حملات پرخاشگرانۀ سایبری، قرار دارند. بر علاوه، ایران همچنان به کار در زمینۀ برنامۀ میزایل بالستیکی خود ادامه داده و فعالیت‌های مشخص هسته‌ای را، فراتر از حدود تعیین شده در توافق هسته‌ای ایران، از سرگرفته است. حکومت پیشین ایالات متحده از این توافق که به نام برنامۀ جامع اقدام مشترک یا JCPOA شناخته میشود، در سال ۲۰۱۸ بیرون شد.
در یک سال گذشته، ایالات متحده سرگرم مذاکرات غیرمستقیم با ایران بوده است تا هر دو جانب به تطبیق کامل برنامۀ جامع اقدام مشترک برگردند. آنگونه که ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجۀ ایالات متحده گفت: "هر چالشی که از ناحیۀ ایران با آن روبرو استیم یا روبرو خواهیم شد – چه حمایت آن کشور از [جنگجویان] نیابتی، حمایت از گروه‌های تروریستی، برنامۀ میزایل بالستیکی- مقابله با همۀ آن دشوارتر خواهد بود که اگر ایران سلاح هسته‌ای در دست داشته باشد. نخستین کاری را که می‌خواهیم انجام دهیم، این است که برنامۀ هسته‌ای ایران را دوباره در جعبه قرار دهیم تا آن چالش‌ها را از پیش رو برداریم."
پیشرفت قابل ملاحظه در مذاکرات هسته‌ای ایران رونما شده است، اما این مذاکرات در هفته‌های اخیر به خاطر برخی مسایل حل ناشده متوقف شده است. آقای پرایس در یک کنفرانس خبری گفت که ایالات متحده برای برگشت به تطبیق کامل برنامۀ جامع اقدام مشترک آماده است. او گفت: "همچنین برای تلاش‌های گسترده‌تر دپلوماتیک برای حل مسایل خارج از برنامۀ جامع اقدام مشترک آماده استیم. اگر [ایرانی‌ها] بخواهند که از این مذاکرات برای حل مسایل دو جانبه استفاده کنند، مطمین استیم که در خصوص برنامۀ جامع اقدام مشترک به بسیار سرعت به یک تفاهم رسیده و می‌توانیم به تطبیق دوبارۀ این توافق آغاز کنیم. ایران باید این تصمیم را اتخاذ کند."
ند پرایس تاکید کرد که ایالات متحده به پیمانۀ برابر آمادۀ "سناریویی است که در آن دو جانب به تطبیق برنامۀ جامع اقدام مشترک برگردند و سناریویی که در آن برگشت دو جانبه وجود نداشته باشد...ما [سناریوی] نخست را به شدت ترجیح می‌دهیم: تا برنامۀ جامع اقدام مشترک را با حدود قابل تایید و دایمی داشته باشیم که دوباره بر برنامۀ هسته‌ای ایران اعمال شود. اینکه برای دستیابی به آن قادر خواهیم بود یا خیر، این پرسش به ایران مربوط میشود."