تاریخ ۱۶ مارچ ۳۵مین سالروز فاحش‌ترین قضیهٔ قتل غیرنظامیان عراقی توسط گاز سمی بود که صدام حسین، رهبر آنان مرتکب این عمل شد.
در آن روز در سال ۱۹۸۸، بم‌افگن‌های عراقی آسمان حلبچه، شهرک با حدود ۶۰ هزار نفر جمعیت را پر کرد. آنان تمام روز شهر را بمباردمان کردند، کلکین‌ها و دروازه‌ها را شکسته و مردم را مجبور کردند تا به زیرزمینی خانه‌هایشان پناه ببرند. هنگام غروب و برای مدت پنج ساعت شب، طیاره‌ها و هلیکوپترها نوع دیگر اسلحه را بر حلبچه پاشیدند: قوطی‌های گاز خردل، مواد محرک اعصاب و دیگر سلاح‌های کیمیایی. مواد کیمیایی که سنگین‌تر از هوا است، به درون ساختمان‌ها نشت کرد و به جاهایی رسید که مردم از ترس در آنجا جمع شده بودند.
در نتیجهٔ تاثیر مستقیم مواد کیمیایی زهری پاشیده شده بر حلبچه، حدود ۵۰۰۰ غیرنظامی جان باختند. حدود ده هزار نفر دیگر نابینا، دچار نقص اعضا یا تغییر شکل قیافه و اعضای بدن شدند. در دهه‌های بعدی، هزاران نفر دیگر به دلیل اختلاطات هولناک صحی و بیماری‌های ناتوان کننده جان باختند. بازماندگان حملهٔ حلبچه، تا امروز از سطوح فزایندهٔ سرطان رودهٔ بزرگ، بیماری‌های تنفسی و میزان بلند سقط جنین و عقامت رنج می‌برند.
برای دهه‌ها، رژیم عراق برای سرکوب جمعیت ناآرام کرد در ولایت‌های شمالی آن کشور تلاش کرد. حمله با اسلحهٔ کیمیایی بر حلبچه بخشی از نسل‌کشی زیر نام عملیات "انفال" صدام حسین، رییس جمهور پیشین عراق بود که تشدید حملات بر کردها را در پی داشت و از فبروری تا سپتمبر ۱۹۸۸ دوام کرد. صدام حسین، در ماه مارچ همان سال، حسن المجید، پسر کاکای خود را مسوول این عملیات تعیین کرد. در آخر آن ماه، شورای فرماندهی انقلابی عراق با صدور فرمان شماره ۱۶۰ به وی [حسن المجید] دست باز در انجام این عملیات داد.
حتا پیش از آنکه عملیات انفال شروع شود، المجید که بعدها به علی کیمیایی معروف شد، تصمیم گرفت که برای از حذف مواضع مقاومت از تسلیحات کیمیایی کار بگیرد. در نوار ثبت شدهٔ یک جلسه که به تاریخ ۲۶ می ۱۹۸۷ برگزار شده بود، علی کیمیایی می‌گوید: "من همهٔ شان را با سلاح‌های کیمیایی خواهم کشت. کی می‌خواهد چیزی بگوید؟ جامعهٔ بین‌المللی؟"
پس از سرنگونی رژیم صدام حسین در سال ۲۰۰۳، علی کیمیایی به اتهام ارتکاب جنایات علیه بشریت و نسل‌کشی محاکمه و مجرم شناخته شد و به تاریخ ۲۵ جنوری ۲۰۱۰ اعدام شد. صدام حسین، آغازگر عملیات انفال، به ارتکاب جنایات علیه بشریت مجرم شناخته شد و در سال ۲۰۰۶ اعدام شد.
حمله بر حلبچه بدنام باقی می‌ماند. این شهر در جولای ۱۹۸۸ با خاک یکسان شد و تدریجاً بازسازی شد. امروز، حبلچه با جمعیتی نزدیک به ۲۵۰ هزار نفر دوباره احیا شده است