Неговите зборови инспирираа многумина низ годините, вклучувајќи и милиони во вооружените сили на нацијата кои се бореа да ја зачуваат не само слободата на Америка, туку и на други нации.
Денес, на Денот на ветераните, Америка подзапира за да им оддаде чест на тие мажи и жени и вредностите на должност и жртва што тие ги претставуваат. Долго откако ќе ја напуштат униформата тие симболизираат што значи да се биде граѓанин на слободна земја.
Празникот, кој секоја година се чествува на 11-ти ноември, има потекло од примирјето кое и стави крај на Првата светска војна во 1918-та. Конфликтот кој се водеше во Азија, Африка, острови во Пацификот, водите на Јужна Америка како и боиштата низ Европа, беше виден како „војна која ќе стави крај на сите војни.“ Но, следуваа и други војна и во 1954-та претседателот Двајт Ајзенхауер го прошири значењето на празникот, во чест на сите кои служеле во униформа, во војна и во мир.
Нашата влада продолжува со овој напор до денес, со програми кои им помагаат на ветераните по напуштањето на армијата да најдат работа и да им ја олеснат транзицијата во цивилен живот.
Во својата суштина, Денот на ветераните не е за војна. Не одбележува победа или пораз од боиштата, не слави остварување на политичка или територијална амбиција. Всушност, тоа е ден за сеќавање, отсликувајќи слични празници во Велика Британија, Канада, Јужна Африка и други земји кои им оддаваат почит на воените ветерани за нивната служба и жртва.