តទៅនេះ គឺជាបទវិចារណកថាដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទស្សនៈរបស់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក
នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ ក្រុមអ្នកបង្កើតសហរដ្ឋអាមេរិកបានចែងថា សិទ្ធិដែលមិនអាចដកហូតបានគឺ «ជីវិត សេរីភាព និងការស្វែងរកសុភមង្គល»។ សិទ្ធិទាំង ៣ នេះ ត្រូវបានចាត់ទុកថា «ជាសិទ្ធិដែលមនុស្សទាំងអស់កើតមកមានស្រាប់ និងដែលសព្វថ្ងៃនេះគេហៅថា សិទ្ធិមនុស្ស»។ នេះបើយោងតាមលោក Peter Berkowitz នាយករៀបចំផែនការគោលនយោបាយប្រចាំក្រសួងការបរទេស។
លោក Berkowitz ថ្លែងថា សិទ្ធិទាំងនេះមិនត្រឹមតែអាចការពារពលរដ្ឋអាមេរិកាំងនៅសហរដ្ឋអាមេរិកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាមូលដ្ឋាននៃក្រមសីលធម៌មួយសម្រាប់គោលនយោបាយការបរទេសផងដែរ។
«យើងគោរពតាមកាតព្វកិច្ចក្នុងការធ្វើឲ្យសម្រេចបាននូវសិទ្ធិទាំងនេះក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៨ នៅពេលយើងដឹកនាំកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនៅឯអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីអនុម័តសេចក្តីប្រកាសសិទ្ធិមនុស្សជាសាកល។ ប្រធានាធិបតីមកពីគណបក្សនយោបាយទាំងពីរលើកស្ទូយការការពារសិទ្ធិមនុស្ស។ ហើយការតាំងចិត្តរបស់អាមេរិកតាំងពីបានកកើតមក រួមមានការគោរពកិត្តិយសដែលកើតមកមានស្រាប់របស់មនុស្សគ្រប់គ្នា»។
លោក Berkowitz ថ្លែងថា កាលពីឆ្នាំមុន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិកលោក Mike Pompeo បានបង្កើតគណៈកម្មការទទួលបន្ទុកសិទ្ធិ ដែលមិនអាចដកហូតបានដែលមានតួនាទីជាក់លាក់មួយ។
«លោករដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស Pompeo បានស្នើឲ្យសមាជិកនៃគណៈកម្មការនេះ ធ្វើការស៊ើបអង្កេតដើម្បីពង្រឹងការប្តេជ្ញាដោយឥតសង្ស័យរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងការការពារសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងគោលនយោបាយការបរទេស នៅក្នុងឯកសារដែលកំណត់ជាការបង្កើតសហរដ្ឋអាមេរិក រួមមានសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក នៅក្នុងប្រពៃណីធម្មនុញ្ញរបស់អាមេរិកនិងថែមទាំងដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ពីការប្តេជ្ញាដោយឥតសង្ស័យរបស់អាមេរិក ក្នុងការការពារសិទ្ធិមនុស្ស នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសសិទ្ធិមនុស្សជាសាកល ដែលយើងបានចុះហត្ថលេខានៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៨»។
លោក Berkowitz ថ្លែងថា សិទ្ធិដែលមិនអាចដកហូតបានទាំងនេះប៉ះពាល់ផ្ទាល់ទៅលើទំនាក់ទំនងរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងបណ្តាប្រទេសនានា។
«ឧទាហរណ៍ យើងឃើញសិទ្ធិទាំងនេះត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងការថ្កោលទោសរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស Pompeo ម្តងហើយម្តងទៀត ទៅលើការចាប់ឃុំខ្លួនជន Uighurs កាន់សាសនាឥស្លាម ដាក់នៅក្នុងជំរំឃុំឃាំងរបស់ចិន។ យើងឃើញសិទ្ធិនេះត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងទសវត្សរ៍ ១៩៨០ នៅពេលដែលលោកអតីតប្រធានាធិបតី Ronald Reagan លើកតម្កើងសិទ្ធិមនុស្សរបស់សកម្មជន ដែលសហភាពសូវៀតចាប់ឃុំឃាំងយ៉ាងសាហាវ នៅក្នុងជំរំពលកម្មសម្រាប់អ្នកទោសនយោបាយហៅថា gulag។ យើងក៏បានឮសិទ្ធិទាំងនេះ នៅពេលដែលរដ្ឋបាលអាមេរិកាំងរិះគន់សាធារណរដ្ឋឥស្លាមអ៊ីរ៉ង់ ដែលគាបសង្កត់ប្រជាជនរបស់ខ្លួនផងដែរ»។
លោក Berkowitz កត់សម្គាល់ថា ទោះជា «សិទ្ធិមនុស្សមិនមែនជាគោលនយោបាយការបរទេសទាំងមូលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកក៏ដោយ ក៏សិទ្ធិទាំងនេះគឺជា «ធាតុដ៏សំខាន់មួយនិងជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃគោលនយោបាយការបរទេសចម្រុះរបស់អាមេរិក»៕