در ۱۸ می، حکومت‌های فنلند و سویدن برای کسب عضویت در ایتلاف دفاعی ناتو درخواست دادند. درخواست این دو کشور نتیجهٔ تهاجم تمام عیار و بی دلیل رژیم پوتین بر همسایه‌اش، اوکراین است و این در حالی است که این دو کشور که در گذشته از رهگذر نظامی غیرمنسلک بودند به این نتیجه رسیدند که امنیتی را که از پیوستن با ناتو کسب خواهند کرد، بر خطر دشمنی رهبری روسیه سنگینی خواهد کرد.
رییس جمهور جو بایدن از تصمیم دو کشور استقبال کرد. بایدن گفت: "فنلند و سویدن ناتو را قوی تر می سازند "و یک ناتوی قوی و متحد، پایه و اساس امنیت امریکاست."
اگر چه فنلند توسط امپراتوری روسیه مستعمره شده بود و بدنبال دو جنگی که از ۱۹۳۹-۱۹۴۰ و از ۱۹۴۱-۱۹۴۴ به عنوان یک کشور مستقل علیه اتحاد جماهیر شوروی در قرن بیستم انجام داد - در دورۀ پس از جنگ جهانی دوم، هلسینکی روابط اقتصادی نزدیک با مسکو را حفظ کرده و از نظر نظامی بی طرف مانده است. سویدن به مدت دو قرن سابقه عدم تعهد نظامی داشته است. اگرچه فنلند و سویدن در سالهای اخیر همکاری خود را با ناتو عمیقتر کرده اند، در گذشته، نه رهبران سیاسی آنکشورها و نه اکثریت شهروندان آنها علاقه‌ای به عضویت در ناتو نشان داده اند. ولی حالا، این تغییر کرده است.
یکی از کنایه های وحشتناکی که از جنگ انتخابی وحشیانه کرملین علیه اوکراین پدیدار میشود، این است که ولادیمیر پوتین همان چیزی را که ادعا میکرد از آن میترسید و میخواست از آن جلوگیری کند، تسریع میسازد: و آن گسترش ناتوست. افزایش فنلند و سویدن، امنیت سه کشور بالتیک را که در حال حاضر جناح شمال شرقی ناتو را تشکیل می دهند، تقویت خواهد کرد و به خنثی کردن گسترش تهاجمی اخیر فدراسیون روسیه از شبه جزیره کولا به منطقه قطب شمال حمایت خواهد نمود
در برابر تجاوزات پوتین، پیمان انتلانتیک شمالی ناتو –از حالت دفاعی و صلح طلب از آغاز - قوی، متحد و چراغ راه کشورهای مصمم به حفاظت از حاکمیت و مردم خود باقی می ماند.
رییس جمهور بایدن گفت: "داشتن دو عضو جدید ناتو در شمال ، امنیت متحدین ما را افزایش می دهد و همکاری امنیتی ما را در سراسر جهان تعمیق می بخشد". امروز شکی نیست که ناتو مناسب است، موثر است و اکنون بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز است."