الیزابت میلارد، سرپرست معاونیت نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد گفت که بدون شک وقتی زنان در حل مناقشه و تامین صلح مشارکت میورزند، امکان صلح عادلانه و پایدار افزایش مییابد.
میلارد گفت: "میدانیم که تجارب زنان در منازعات، نقش آنان در رهبری جامعه و تامین صلح و نیز تخصص فنی زنان، آنان را در تمام مراحل سلسلهتلاشهای صلح، به شرکای حیاتی مبدل میکند."
او افزود: "زمانیکه زنان در میز مذاکره حاضر و قادر به مشارکت کامل، برابر، با مفهوم و مصوون باشند، احتمال دستیابی کشورها به توافقات صلح پایدار و فراگیر و نتایج بهتر برای همهٔ جامعه، بیشتر است."
به دلیل اینکه شمولیت زنان برای مذاکرات در مورد صلح پایدار در سرتاسر جهان حیاتی است، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامهٔ ۱۳۲۵ را حدود ۲۵ سال پیش تصویب کرد. این سند به شرح اهمیت مشارکت زنان و گنجانیدن دیدگاههای جنسیتی در مذاکرات صلح، برنامه ریزی بشردوستانه، عملیات حفظ صلح، تامین صلح و حکومتداری پس از جنگ میپردازد.
با اینحال، میلارد ماه گذشته در نشست کمیسیون صلح سازمان ملل در نیویارک گفت: "باید بپذیریم که خلاهای مکرر در تطبیق اجندای برنامهٔ جهانی [زنان ، صلح و امنیت] وجود دارد و در سالهای اخیر عقبگرد جهانی در زمینهٔ برابری جنسیتی وجود داشته است".
با وصف پیشرفت آهسته، اما مداوم در راستای ادغام زنان به عنوان شرکت کنندگان معنادار در روندهای صلح، و به عنوان رهبران، مذاکره کنندگان، حافظان و تامین کنندگان صلح، به نظر میرسد که این جنبش در حال از دست دادن جایگاه خود است. گزارش اخیر سازمان ملل متحد حاکی است که در سال ۲۰۲۰ زنان ۲۳ درصد نمایندگان روندهای به رهبری یا مشارکت ملل متحد برای حل منازعات را تشکیل میدادند. این میزان مشارکت در سال ۲۰۲۱ به ۱۹ درصد و در سال ۲۰۲۲ به ۱۶ درصد کاهش یافته است.
میلارد گفت: "مانع دیگر فراروی مشارکت زنان در سلسله تلاشهای تامین صلح، بودجهٔ ناکافی است. ایالات متحده بر ضرورت سرمایهگذاری بیشتر برای تمویل برنامۀ [زنان، صلح و امنیت] به هدف پیشرفت در راستای صلح پایدار تاکید میکند."
او گفت: "بسیار مهم است که زنان و جوانان تامینکنندهٔ صلح و سازمانهای مربوطهٔ آنان به درستی تمویل شوند و زنان کارآفرین توانمند و قادر به ایجاد تغییر در ساحات جنگزده شوند."
سرپرست معاونیت نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد به نقل از انتونیو گوتیرش، منشی عمومی سازمان ملل متحد گفت: "اگر میخواهید در کنار تغییرات زادهٔ دست زنان بایستید، اگر میخواهید از زنان جنگزده حمایت کنید، اگر میخواهید موانع فراروی مشارکت را بردارید، و اگر میخواهید سازمانهای زنان این کار را انجام دهند، ما، باید هزینهٔ آن را بپردازیم...تمویل نابسندهٔ برنامه جهانی [زنان، صلح و امنیت] تمام ابتکارات ما را برای صلح تضعیف میکند."