مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، اخیراً در جلسۀ استماعیه در کانگرس امریکا، گفت: "مهمترین چیزی که [ایالات متحده] باید آن را انجام دهد این است که تمرکز پالیسی خارجی امریکا را بر علایق ملی ما بازگرداند."
روبیو گفت:"برای مدت بسیار دراز، این منحیث مفهوم پالیسی خارجی، گم بود و اغلب ایالات متحده با جهان بر اساس آنچه برای نظم جهانی و یا جامعه بینالمللی خوب بود، تعامل میکرد."
او افزود که در حالیکه این روش تا زمان ختم دورۀ بعد از جنگ سرد منطقی بود، اکنون دیگر اینگونه نیست.
روبیو گفت: "ما وارد یک عصر تازۀ حدود ۱۲ تا ۱۴ سال قبل شدیم، زمانیکه ما وارد یک دورۀ رقابت با همتای نزدیک شدیم، جاییکه برای اولین بار از زمان ختم جنگ سرد، ایالات متحده رقابت با همتا و حریف نزدیک را در کشور چین داشت و ما باید با آن مقابله کنیم و پالیسی خارجی ما باید در اطراف این و تمام واقعیتهای این جهان تازه، تنظیم شود."
این به معنای آن است که وزارت خارجه [ایالات متحده] باید پالیسی خارجی را ارایه دهد که ریشه در علایق ملی ایالات متحده دارد. روبیو گفت: "هر دالری که ما مصرف میکنیم و هر عملی که ما انجام میدهیم باید نتایج قابل محاسبه ارایه شده برای مردم امریکا داشته باشد."
وزیر خارجۀ ایالات متحده گفت: "آنها باید یا کشور ما را امنتر کند و یا آنها باید کشور ما را قویتر کند و یا آنها کشور ما را مرفهتر کند. این باید حداقل یکی از این سه چیز را انجام بدهد و به طور ایده آل، چه یک برنامه و یا اقدامی را که ما اتخاذ میکنیم، باید هر سه آنها را انجام دهد."
روبیو گفت که گرچه ایالات متحده پالیسی خارجی خود را طوری اولویت بندی میکند که به سود علایق ملیاش باشد، ایالات متحده تا کنون، به عنوان یکی از بزرگترین اهدا کنندگان کمک خارجی و مساعدت بشری باقی مانده است.
روبیو گفت که وزارت خارجۀ ایالات متحده، قراردادهای اداره ایالات متحده برای انکشاف بینالمللی را که "به سود علایق ملی نبود" حذف و متباقی آن را حفظ کرد.
وزیر خارجۀ ایالات متحده گفت "و ما [ادارۀ ایالات متحده برای انکشاف بینالمللی] را به وزارت خارجه ادغام میکنیم. میدانید چرا؟ چونکه ما میخواهیم که این بخشی از ابزار پالیسی خارجی باشد و نه یک نهاد مستقل."
مارکو روبیو تاکید کرد که "امداد خارجی باید بخشی از کارنامۀ ما باشد و بخشی از آنچه ما انجام میدهیم و این باید با اجندای ما در هر منطقه در جهان و یا هر کشوری، همسو باشد."