บทบรรณาธิการที่สะท้อนทัศนะของรัฐบาลสหรัฐฯ
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความต้องการอาหารทะเลทั่วโลกแซงหน้าการเติบโตของประชากรไปมาก ทำให้มีการประมงมากเกินขีดจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในน่านน้ำที่เข้าถึงได้ง่าย
แต่เมื่อจำนวนปลาเริ่มลดลง ชาวประมงก็ต้องเดินทางออกไปจับปลาในทะเลที่ไกลออกไป การเดินทางดังกล่าวมีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น เช่น ค่าน้ำมันและค่าแรง ทำให้บรรดาผู้ประกอบการที่ไม่คำนึงถึงศีลธรรมบางรายหันไปใช้วิธีการที่ผิดกฎหมายในการเพิ่มผลกำไร
รายงานฉบับใหม่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ในห่วงโซ่อุปทานอาหารทะเล โดยกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ และองค์การการบริหารมหาสมุทรและบรรยากาศแห่งชาติหรือ NOAA ที่ส่งไปยังสภาคองเกรสของสหรัฐฯ ระบุว่า ช่องทางหนึ่งในการลดค่าใช้จ่ายคือการบังคับใช้แรงงาน
"ภาคการประมงเป็นภาคที่มีความเสี่ยงสูงต่อการค้ามนุษย์" งานในภาคการประมงถือเป็นงานที่มีความเสี่ยงและมักต้องอาศัยแรงงานที่มีทักษะต่ำ เป็นคนเข้าเมือง สามารถหาคนแทนได้ง่าย และเสี่ยงต่อการถูกค้ามนุษย์
การกระทำที่ถือเป็นอาชญากรรมนี้สามารถปิดบังซ่อนเร้นได้ง่าย เนื่องจากธรรมชาติของการประมงนั้นอยู่ต้องไกลผู้ไกลคนอยู่แล้ว บางครั้งเรือประมงต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือหลายปีในท้องทะเล ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ชาวประมงที่ถูกบังคับใช้แรงงานจะหลบหนี หรือรายงานเรื่องการถูกทารุณกรรม ทั้งนี้ เหยื่อการค้ามนุษย์มักถูกทำร้ายทั้งจิตใจและร่างกายซึ่งบางครั้งอาจทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ ด้วยชั่วโมงการทำงานที่ยาวนานมาก สภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ดี และการจ่ายค่าแรงน้อยเกินไปหรือไม่จ่ายค่าแรงเลย
นอกจากนี้ การบังคับใช้แรงงานในอุตสาหกรรมประมงยังมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในประเทศที่ไม่มีเสถียรภาพทางการเมือง ซึ่งมีการคุ้มครองทางกฎหมายที่อ่อนแอสำหรับสิทธิเสรีภาพและสิทธิของคนงาน รวมถึงมีอัตราการคอร์รัปชั่น การก่ออาชญากรรมความรุนแรง และปัญหาความยากจนอยู่ในระดับสูง
รายงานฉบับนี้แนะนำให้สหรัฐฯ ดำเนินการสี่ขั้นตอนในการขจัดปัญหาเหล่านี้
ประการแรก สหรัฐฯ ต้องพัฒนาการตอบสนองของรัฐบาลทั้งหมดในการต่อต้านการค้ามนุษย์ในห่วงโซ่อุปทานอาหารทะเลทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ประการที่สอง สหรัฐฯ ควรส่งเสริมและสนับสนุนความพยายามในการต่อต้านการค้ามนุษย์ในประเทศที่ทราบว่ามีปัญหาเกี่ยวกับการใช้แรงงานบังคับในอุตสาหกรรมประมง
ประการที่สาม สหรัฐฯ ควรส่งเสริมและสนับสนุนความพยายามในการตรวจสอบหาแหล่งที่มาทั่วโลกและเข้าร่วมกับอุตสาหกรรมประมงและองค์กรพัฒนาเอกชน หรือ NGOs รวมถึงผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่น ๆ
และประการสุดท้าย ขั้นตอนเหล่านี้ควรต่อยอดและเสริมสร้างความพยายามที่มีอยู่ของกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ และ NOAA ในการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ในห่วงโซ่อุปทานอาหารทะเล
อย่างไรก็ตาม การต่อต้านการค้ามนุษย์ในภาคอาหารทะเลเป็นปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนและอาชญากรรมที่สำคัญเช่นเดียวกับลำดับความสำคัญของนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ รายงานฉบับใหม่เป็นก้าวสำคัญในการเสริมสร้างและประสานความพยายามของสหรัฐฯ ในการต่อต้านการค้ามนุษย์ในภาคอาหารทะเล
